Elk jaar op 24 juni is het Sint- Jan. Het is een dag waarvan ook wel wordt gezegd dat het een keerpunt in het jaar is. Dit heeft er met name mee te maken dat kort daarvoor de zomerzonnewende is, de langste en lichtste dag van het jaar. 
Maar heb je ook de Sint -Jansloten aan de bomen en struiken gezien die rond deze tijd verschijnen?
Het is de laatste groeispurt van dit jaar.

* “Je ziet weer verse takjes met frisse bladeren. Soms hebben die bladeren een lente- of herfstkleur.
Waarom bestaat het Sint- Janslot?
De bladeren van bomen en struiken ontluiken in de lente. De nieuwe takken groeien snel in korte tijd en dan stoppen ze met de lengtegroei en het ontluiken van bladeren.
Op die takken zitten vele sappige bladeren. Een luilekkerland voor rupsen en andere bladeters.                   

Die eten soms zo veel van die bladeren dat de struik of boom er begin juni gehavend tot bijna kaal uitziet.
Ook een late nachtvorst kan schade berokkenen.
Bomen en struiken hebben zich hieraan aangepast. Ze moeten wel, anders overleven ze het misschien niet. Bladeren bevatten de energiecentrales, de bladgroenkorrels. Zonder bladeren gaat een boom uiteindelijk dood.
Een boom moet dus links- of rechtsom bladeren aanmaken!
Dit doet hij door een tweede kans te benutten als de bladeren van de eerste kans voortijdig verdwenen zijn .

 Hoe werkt het?

Een aantal knoppen loopt niet uit direct na de winter. Zij vormen de reservespelers. Mislukt de eerste poging, dan worden deze reservespelers rond Sint -Jan actief en vormen nieuw blad, het Sint- Janslot.
Eerder heeft dat, in geval van een rupsenplaag, ook weinig zin. Zolang zij de boom bevolken blijft geen jong blaadje gespaard.
Maar die rupsen zijn rond de langste dag verpopt of vlinder. En zo staat de boom weer spoedig midden in het leven na een korte vertraging. Meer kansen in een jaar zijn er helaas niet.
Sint- Jansloten worden echter minder lang dan de takken die direct na de winter gaan groeien. Ze zullen dit jaar geen bloemen, dus evenmin vruchten, dragen.”

*Bron IVN